Bahar hanım, KORONALI GÜNLERİ anlatıyor:
İran yolcu uçağının düşürülmesi, Endonezya‘daki Sel felaketi, Filipinler’deki volkan patlaması, Pakistan‘da çığ düşmesi, Avustralya‘daki orman yangını, ülkemizdeki çeşitli depremler derken, en sonunda KORONA virüsünün, bizleri ev hapsine mecbur bırakması, hepimiz için tahmin edilmeyen kötü bir sürpriz oldu diye düşünüyorum. Günün belkide sadece yarısını eşlerimiz ve çocuklarımızla birlikte geçirirken, 7/24 birarada olmak alışılmış bir durum değil.
Kısıtlamalar gelince kendi açımdan şöyle düşündüm. Şükürler olsun ki evlatlarım yanımda, başımı sokabileceğim bir evim ve yiyecek ekmeğim var. Bu olay inancımız yada Türk olmamızdan dolayı başımıza gelmedi. Tüm Dünya şuan karantina altında. Böyle düşününce insan rahatlıyor. Zira sohbet ettiğim birçok kişinin depresif bir bakış açısına sahip olduğuna şahit oldum. Evet yeni bir durumla karşı karşıyayız, ne olacağını, hangi yöne gideceğini bilmiyoruz. Fakat kendimizi sorgulayıp hayatımıza bir çeki düzen vermek için bunu bir fırsat olarak değerlendirebiliriz.
İş, ev, alışveriş çılgınlığı çocukların kursları vs. derken zamanın, mekanın ve etrafımızdaki insanların ne kadar kıymetli olduğunu unutmuş gibiyiz. Neyse ki hatırlatan var.
ÖĞRETMENLİK GÖREVİNİ DE ÜSTLENDİK
Yanlız, „Yiğidi öldür ama hakkını yeme!“ demişler. Evde kalan anne/babalar olarak Korona Günlerini üstün başarı ile atlattığımızı düşünüyorum. Zira okulların kapanıp, çocuklarin evde kalmasıyla birlikte, evlerimizi birer eğitimhaneye dönüştürdük. Çocuklarını okula gönderip ev işleriyle uğraşan anneler, ev işleri ve yemek yapmak dışında; öğretmenlik görevini de üstlendiler. Matematik´den tutun, Almanca/İngilizce Dil Bilgisi vb. derslerine, kendi okul zamanımızda göstermediysek – korona sayesinde yüksek bir performans göstermiş olduk. Annelerin yetmediği yerde, babalar devreye girdi.
BECERİLERİMİZİN DIŞINA ÇIKTIK
Enerjisini atamayan evlatlarla birlikte, kaliteli vakit geçirmek adına, evde beden eğitimi saati düzenledik. Hayal dünyaları gelişsin diye sanatsal ve sosyal aktivite ve oyunlara yöneldik. Yetmedi! Uzayan saçları kesmek için biraz kuaförcülüğe ve evdekal ekmeğini kendin yap diyerek fırıncılığın püf noktalarını keşfe çıktık. En sonunda maske zorunluluğu da gelince; Terzi kendi söküğünü diker mi dikmez mi öğrenelim istedik ve terzilik deneyimleri kazandık. Bu sebeple evde kalan, ve becerilerinin dışına çıkan tüm anne/ babaları tebrik ediyorum.
MESAFE KOYMAMIZ GEREKEN BÜYÜKLERİMİZ AKLIMIZDAN HİÇ ÇIKMADI
Çocukların yanında bize de mezuniyet belgesi verirler mi bilemem ama üstün başarı belgesini hak ettiğimizi düşünüyorum.
Tabii riskli grup diye mesafe koymamız gereken büyüklerimizi ve minicik beden ve tertemiz yürekleriyle bu zorlu durumu kabul edip, birer olgun gibi davranan yavrularımızı da unutmayalım. Arkadaşlarını, öğretmenlerini ve sosyal ortamlarını özlemelerine rağmen, ebeveynlerine zorluk çıkarmayan, yıllardır Homeschooling yaparmış gibi, oflayıp puflamadan bizleri bunaltmayan yavrularımızı güzelce ödüllendirmemiz gerektigine inanıyorum.
BOL BOL DUA ETTİK
Bu süreci böyle değerlendirenler, eminim çocukları ile aralarında kuvvetli bir bağ oluşturdular.
Alışılmışın dışında bir dönemi inanarak, dua ederek, birlikte atlatmayı hedefledik.
Allahu Teala´nın da izniyle inşallah bu süreci sağlıklı bir şekilde atlatır, yenilenmiş, düzenlenmiş ve daha istikrarlı olarak kaldığımız yerden devam ederiz.
Herkese hayırlı bir Ramazan Ay´ı ve şimdiden iyi bayramlar dilerim.
Vesselam…
(Bahar A. C./ Eğitimci)
