Bu gün Arefe, İslam dinine göre bayramdan bir önceki gün.
Arefe günü genelde mezarlıklar ziyaret edilir, vefat eden yakınlara dua okunur, onun hayaliyle hasret giderilir. Oralarda duygulu anlar yaşanır, ağlayanlar olur, üzülenler olur, çoğu zaman insanlar mezarlıktan ayrılırken başı önüne eğik olarak yoluna devam eder…
Öztürk Gazetesi olarak; bizde bugün Brackwede’deki Senne Müslüman Mezarlığı’na gittik. Kim var kim yok, bakındık. Gelen, giden dua okuyan çok sayıda Türk, Bosnalı ve başka ülkelerden Müslümanlar vardı. Kimisi, annesini, kimisi babasını, kimisi evlatlarını ziyarete gelmişlerdi. Uşaklı Gülten ile Halil Kırıcı ailesi de 2017 yılında vefat etmiş olan kız kardeşlerini ziyarete gelmişlerdi. Ayva Alkış hanım ise oğlu Akın’ı. Kızı ve torunu ile gelmişti. Mezarlıkta ilerledik, bir mezarın başında Tunuslu Alita Belkhodja vardı, o da babası için gelmişti. Dua okudu, çiçekleri suladı.
MEZARLIKTA TANIDIKLARDA VARDI, ONLARDA YAKINLARI İÇİN DUA ETTİLER
Mezarlığa devamlı gidip gelenler oluyordu. Önceden mezar sayısı azdı. Şimdi fazlalaşmış. Vefat edenler arasında tanıdık isimlerde karşıma çıktı. Bunlardan birisi Taner Demirçivi, diğeri ise Sema Nur Avşar hanım. Allah rahmet eylesin. Selahattin Kudretli hoca da mezarlıkta idi. Şevki İrfan Öztürk’ün mezarının üzerindeki çiçekleri suluyordu. Merhabalaştık, Selahattin hoca her zaman mezarlığa gelirmiş, kim olduğuna bakmadan dua okur, temizlik yaparmış. Ayrılmak üzereydim ki, Jöllenbeck Fatih Cami cemaatlerinden Remzi Tuncer, Abu Zekeriye ve Adanalı Mehmet İnak’ı gördüm. Onlarda arefe geleneğini yaşatmak için gelmişler. Dua okudular. Tabii ki, ziyaretler devam ediyordu. Elinde Kuran’ı Kerim gelen, giden insanlar vardı. Nitekim, daha sonra da Yunus Emre Cami, Vatan Cami ve Sennestadt DİTİB Beyazit Cami yönetim kurulu üyelerinden gelenler olmuş.
AREFE GÜNÜ MEZAR ZİYARETİ ARTIK BİELEFELD’DE DE GELENEK HALİNE GELMİŞ
Evet, Bielefeld’de arefe günü mezar ziyaretleri Türkiye’de olduğu gibi gelenek haline gelmiş. Ölmüşlerimiz ziyaret ediliyor, dualar okunuyor. Bizde onu yaptık, söyleşilerimizin sonunda dua okuduk, Giresun Sayca Köyü Büyük Mezarlık’ta yatmakta olan babama, kardeşlerime, dedelerime, anneanneme, babaanneme, dayıma, halalarıma, Salih ağabeyim başta olmak üzere bütün ölmüşlerimizin ruhuna okuduğum duayı bağışladım, hediye ettim. Onları tekrar hatırladık, Allah /cc/’dan rahmetler diledik.
Başka yerde ölmüşlerimiz hatırlanmıyor mu? diye bir soru gelebilir akla. Hatırlanıyor, belki hiç unutulmuyor ama, arefe günü daha yoğun hissediliyor sanki !..
