Ömür dediğiniz nedir? Üç gün hilal, üç gün bedir Haftaya boş kalır sedir Say bir karış, say bir adım Geçti gitti, anlamadım.. (Abdürrahim Karakoç) Ömür dediğimiz başlayan, gelişen ve sona eren bir süreçtir. Zaman, dünya ve insanın iç içe olduğu bir bütünlük olmaktadır bu. İnsanın anlam içeren bir varlık olması, onun geçtiği safhalardaki halinden görülebilmektedir. İlk ağlama sesiyle başlayan, ilk adımı atabileceği vakte kadar yavaş, durgun dönemden geçer insan. Yürümeye başlamak, hayat yoluna girmiş olmanın bir şeklidir artık. Çocukluk döneminin şenliği, şakraklığı bir canlı çiçek gibi sevilir olması, aile içinde bir renk olurken, oluşan kişilik kendini bilen, kendini bulan bir varlığa dönüşür. Artık hayata atılmak başlamıştır. Bir yanı sevinç, bir yanı hüzün olan bir yoldur bu. Koşturmaların yaşandığı, zor geçitlerden geçildiği bu çizgide herkes kendi deneyimini kendi edinir. Ömrün tükeneceğine, gençliğin ihtiyarlığa evrileceğine prensip olarak inanılır ama bunu içselleştirilmesi pek öyle kolay olmaz. Gençler ihtiyarlara bakarken onların eski tarihin, eski yılların insanları olarak görürler. Kendilerinin de öyle olacağına inanır görünseler de bunun sancısını ve bilincini içlerinde pek gerektiği kadar hissetmezler. Yaşanırken düşündürmeyen yıllar, yaşandıktan sonra kendini düşündürür. Yıllar geçmiştir, çok şey umulduğu gibi olmamıştır. Acısı da tatlısı da başka konudur. Asıl kafanın takıldığı, yılların geçmiş olduğu, fırsatların kaçmış olduğudur. Aynalardaki görüntüler, albümdeki resimler kişiyi düşünmeye zorlayan, bağlayıcı bir etki olur. Giden gitmiştir. Yankılanan türkünün sesi o kişiyi maziye çekmektedir. Düşünce ve hayıflanma buruk bir şekilde iç içedir: Geldi geçti örüm benim Ömrüm kadrini bilmedim Bir kuş gibi uçtu ömrüm Ömrüm kadrini bilmedim.. (..) Yine gözler dağlara dalarken, havanın rüzgârın kanat sesleri yine bir türkü sesindedir: Bu dağlar kömürdendir Geçen gün ömürdendir Feleğin bir kuşu var Tırnağı demirdendir.. Hikmetli sözlerin kaynağı Yunus Emre’miz, ömür değerlendirmesi yaparken de etkileyici vurgular yapmaktadır. İşin kötüsü bu sözleri genç yaşlarında dinlerken duymadan geçenler, yaşlı dönemlerinde farklı bir ilgiyle dinlemektedirler. Hatta hayatları film şeridi gibi gözler önüne gelmekte, duydukları her kelime dokunmaktadır üstelik: Geldi geçti ömrüm benim Bir yel esip geçmiş gibi Hele bana şöyle geldi Bir göz yumup açmış gibi.. Artık mukadder sona insan daha kolay inanmaktadır. Yolun sonu görünürken, görünen köyün kılavuz istememesi gibi bir durum söz konusudur: Bu sözlere hak tanıktır Bu can bedende konuktur Bir gün ola uça gide Kafesten kuş uçmuş gibi.. Ve insan kendi şahsında dünyadaki genel yapıyı bir daha yeniden düşünür, anlar. Dünya bir tarla misalidir.. Ekinler gibi kimileri yiterken, kimileri yeni bitmekte hayata doğmaktadır. Bir devri daimdir bu : Miskin âdem oğlanını benzetmişler ekinciye Kimi biter kimi yiter yere tohum saçmış gibi (..) Hayat aslında biraz da gizemlidir. İleriye doğru beklenen zaman uzun gibi, geçmez gibi görünmekte, lakin yıllar geçtikten sonra ise adeta yokmuş gibi hiç olabilmektedir. Bir an gözleri kapatınca ömrün bir şiir sınırlarına sığdığı dahi görülür.. Önceki yıllarda bir albüme okuduğum bu eser, herkesin kendini içinde bulması manasında olumlu tepkilere ve yorumlara konu olmuştu. İşte bir ömür uzunluğu ve kısalığı ile.. İşte bir ömür yaratılış-geliş gayesinin anlaşıldığı ve anlaşılmadığı kadarı ile.. işte bir ömür.. işte bir ömür: Halk eyledi Hak Taâlâ Göz açtık cihana geldik.. Özden kuvvet ala ala Yürüdük meydana geldik.. Çocukluk buydu muhakkak.. Bir sağa bak, bir sola bak Çıktık basamak basamak Yedi, sekiz, ona geldik.. Hayat başlayan bir yoldu Aylar senelere doldu Yaş yirmibeş, otuz oldu Damladan ummâna geldik… Kırk’ta olgun olamadık Elli’de de bulamadık İdrâk edip bilemedik.. Biz bir imtihana geldik.. Yıllar altmış’a dayandı Akıl yetmiş’te uyandı Nedâmet nârına yandı Heyhat, hep bigane geldik.. Yaprak dalından döküldü Saç ağardı, bel büküldü Artık el-ayak çekildi Dediler ki sona geldik.. Hey ağalar, hey efeler Hayâl oldu neler neler Tükenince mesâfeler Derken kabristana geldik.. Kara yere girdi beden Kesilince gelen giden Perde açıldı aniden Bir yol başladı yeniden Bie ulu divana geldik.. POLATOĞLU, imanına Can teşnedir cananına Kabul eyle divanına Senden olduk, sana geldik….
